Przyczyny opóźnień w transpozycji dyrektyw europejskich do polskiego porządku prawnego w świetle analizy ilościowej krajowego procesu legislacyjnego. Sokołowski, J. K. & Stolicki, D. Przegląd Politologiczny, 22(2):40–54, June, 2017.
Przyczyny opóźnień w transpozycji dyrektyw europejskich do polskiego porządku prawnego w świetle analizy ilościowej krajowego procesu legislacyjnego [link]Paper  doi  abstract   bibtex   
W świetle tabel wyników rynku wewnętrznego Komisji Europejskiej Polska należy do krajów członkowskich o najwyższym deficycie zgodności prawa krajowego z unijnym, przede wszystkim ze względu na powtarzające się istotne opóźnienia w zakresie transpozycji dyrektyw. Niniejszy artykuł przedstawia rezultaty badań ilościowych, opartych na bazie aktów prawnych implementujących prawo UE po 2004 r i poszukuje przyczyn opóźnień, w szczególności poddając analizie, czy są one powodowane w większym stopniu przez działania władzy wykonawczej, czy ustawodawczej. Z naszych ustaleń wynika, że o ile parlamentarny proces stanowienia prawa przebiega w odniesieniu do ustaw implementacyjnych z reguły szybciej niż w odniesieniu do ustaw zwykłych, o tyle inicjacja tegoż procesu dokonuje się tak późno, że zazwyczaj nie jest już możliwe dokonanie terminowej transpozycji aktu unijnego. W istocie, większość projektów ustaw implementacyjnych wnoszonych jest do Sejmu w momencie, gdy przewidziany dla implementowanej dyrektywy termin transpozycji już upłynął. Wyniki sugerują, że to raczej rząd, a nie parlament jest odpowiedzialny za rosnące opóźnienia, jak również że skuteczność rządu w implementacji prawa UE ulega systematycznemu pogorszeniu (najmniejszeopóźnienia w transpozycji występowały bezpośrednio po akcesji). Szereg aspektów analizowanego zjawiska – jak np. rola konfliktu politycznego w generowaniu opóźnień – wymaga jednak dalszych badań.
@article{SokolowskiStolicki17,
  title = {Przyczyny opóźnień w transpozycji dyrektyw europejskich do polskiego porządku prawnego w świetle analizy ilościowej krajowego procesu legislacyjnego},
  author = {Sokołowski, Jacek K. and Stolicki, Dariusz},
  year = {2017},
  month = jun,
  journal = {Przegląd Politologiczny},
  volume = {22},
  number = {2},
  pages = {40--54},
  issn = {1426-8876},
  doi = {10.14746/pp.2017.22.2.3},
  url = {https://pressto.amu.edu.pl/index.php/pp/article/view/8458},
  urldate = {2022-04-09},
  abstract = {W świetle tabel wyników rynku wewnętrznego Komisji Europejskiej Polska należy do~krajów członkowskich o najwyższym deficycie zgodności prawa krajowego z unijnym, przede wszystkim~ze względu na powtarzające się istotne opóźnienia w zakresie transpozycji dyrektyw. Niniejszy~artykuł przedstawia rezultaty badań ilościowych, opartych na bazie aktów prawnych implementujących~prawo UE po 2004 r i poszukuje przyczyn opóźnień, w szczególności poddając analizie, czy są one~powodowane w większym stopniu przez działania władzy wykonawczej, czy ustawodawczej. Z naszych~ustaleń wynika, że o ile parlamentarny proces stanowienia prawa przebiega w odniesieniu do~ustaw implementacyjnych z reguły szybciej niż w odniesieniu do ustaw zwykłych, o tyle inicjacja tegoż~procesu dokonuje się tak późno, że zazwyczaj nie jest już możliwe dokonanie terminowej transpozycji~aktu unijnego. W istocie, większość projektów ustaw implementacyjnych wnoszonych jest do Sejmu~w momencie, gdy przewidziany dla implementowanej dyrektywy termin transpozycji już upłynął. Wyniki~sugerują, że to raczej rząd, a nie parlament jest odpowiedzialny za rosnące opóźnienia, jak również~że skuteczność rządu w implementacji prawa UE ulega systematycznemu pogorszeniu (najmniejszeopóźnienia w transpozycji występowały bezpośrednio po akcesji). Szereg aspektów analizowanego~zjawiska – jak np. rola konfliktu politycznego w generowaniu opóźnień – wymaga jednak dalszych~badań.}
}

Downloads: 0